In de eerste 10 jaar van deze eeuw zijn er veel landen lid geworden van de Europese Unie. Daar zaten ook landen bij die op dat moment nog niet aan alle voorwaarden voldeden. Toen ze eenmaal binnen waren, bleken ze minder enthousiast om door te gaan met hervormen.

We moeten niet blind zijn voor de complicaties van de oorlog in Oekraïne en de toenemende Chinese en Russische invloed op niet EU-landen in de regio, maar wij willen nog steeds dat de toetredingsvoorwaarden strenger worden toegepast en na toetreding goed in de gaten worden gehouden. Dankzij ons worden mogelijke nieuwe lidstaten nu strenger gecontroleerd dan ooit en is er in het hele proces veel meer aandacht voor de rechtsstaat. Bovendien moet niet alleen de nieuwe lidstaat, maar ook de EU zelf er voortaan klaar voor zijn.

De gesprekken tussen de EU en Turkije zijn al tientallen jaren bezig, zonder resultaat. Het land voldoet niet aan de voorwaarden, is voortdurend op oorlogspad, respecteert de mensenrechten niet, daagt Griekenland uit met marineschepen en wil Cyprus niet erkennen. Er is dus absoluut geen sprake van een EU-lidmaatschap van Turkije. Wij willen dat de EU zich nu op een andere manier van samenwerken richt, zoals een vrijhandelsakkoord.